Bij het bekijken of het gebruik van steenwol en glaswol gevaarlijk is moet je kijken welke factoren je eraan hangt, zo kun je kijken naar factoren als brandveiligheid, duurzaamheid en gezondheid. In dit artikel wordt bekeken hoe de materialen steenwol en glaswol op deze factoren scoren. (In dit artikel wordt gebruik gemaakt van de verzamelterm minerale wol, deze term geldt voor zowel steenwol als glaswol.)
Brandgevaarlijk?
Het voordeel van minerale isolatie is dat dit materiaal onbrandbaar is, dit zorgt ervoor dat er weinig toxische gassen en rook vrij komt bij een brand. De minerale isolatie is namelijk bestand tegen temperaturen tot over de 1000°C. Ontstaat er dan toch nog onverhoopt brand, dan zorgt de minerale isolatie ervoor dat uitbreiding van de brand beperkt wordt.
Een uitstekende optie om woningen en gebouwen brandwerend te isoleren, is minerale isolatie. Dit is ook gelijk een van de redenen dat het gebruik van steenwol en glaswol in de bouw al tientallen jaren wordt toegepast. Glaswol bestaat uit gerecyclede glaswol, zand en gerecyclede glasscherven. Steenwol wordt gemaakt van gerecyclede steenwol, vulkanisch gesteente en industriële afvalmaterialen. De wolstructuur in minerale isolatie is een uitstekende warmte- en geluidsisolatie. Omdat minerale isolatie onbrandbaar is valt deze in de beste brandreactieklasse: Euroklasse A1 en A2.
Vele mensen zijn geneigd een verkeerde indruk van minerale isolatiematerialen te hebben doordat het hernieuwde karakter van ‘natuurlijke’ isolatiematerialen zoals papiervlokken, hout, schapenwol, hennep en vlas. Hierdoor denken veel mensen dat deze “natuurlijke” isolatiematerialen duurzamer zijn dan de minerale isolatiematerialen. Dit heeft onder andere ook te maken met sommige ‘duurzaamheids’ – of biologische labels die deze indruk van mensen versterken. Wanneer men echt het totale productie en distributieproces in kaart brengt kan enkel geconcludeerd worden dat minerale isolatieproducten qua milieu-impact minstens zo goed scoren als hun ‘natuurlijke’ substituten.
